Des Mitleid
A Mensch, den kaana leidn kau,
rennt si oft sein Schädl au,
bei de, de ollas hom im Lebn,
do eam, woin s' nie a Stickl gebn.
Jetzt steht a wieda amoi do,
de orme Sau, und plogt si oo.
Er tuat uns laad, waunn a so raaft:
solaung a ned bei UNS austraaft .
*
Das Mitleid
Ein Mensch, den andre nicht gern mögen,
Den von des Lebens Futtertrögen
Die Glücklicheren, die Starken, Großen
Schon mehr als einmal fortgestoßen,
Steht wieder mal, ein armes Schwein,
Im Kampf ums Dasein ganz allein.
Daß er uns leid tut, das ist klar:
Sofern es u n s e r Trog nicht war .