Na een verkeersongeval kunnen slachtoffers hun schade zelfstandig afhandelen en zelf contact onderhouden met de verzekeraar van de wederpartij, of bijgestaan worden door een belangenbehartiger. In dit onderzoek staan de ervaringen van de eerste groep, de zogenaamde 'zelfhulpgroep', centraal. Het gaat om een grote groep: 38% van alle letselschadezaken wordt afgewikkeld zonder dat daar een belangen behartiger bij te pas komt. Over de zelfhulpgroep en over hun ervaringen was tot dusver heel weinig bekend. Onderzoek dat is verricht naar de behoeften en ervaringen van letselschadeslachtoffers betrof impliciet altijd benadeelden die zich lieten bijstaan door belangenbehartigers. Dit onderzoek is een eerste stap om die kennislacune te dichten.
Door middel van registratiegegevens van verzekeraars en interviews met slachtoffers is onderzocht waarom een verkeersslachtoffer wel of niet voor rechtshulp kiest, en welke invloed het al dan niet inschakelen van een belangenbehartiger heeft op verloop, uitkomst en slachtoffer ervaring van een letselschadezaak.
Dit onderzoek laat zien dat het afwikkelen zonder belangenbehartiger voor benadeelden zowel voor- als nadelen kan hebben, afhankelijk van de aard van letsel en schade, en de eigen situatie en voorkeuren. Dat pleit ervoor om benadeelden een zo goed mogelijk geïnformeerde keuzemogelijkheid te bieden, zodat zij op grond van feitelijke informatie een beslissing kunnen maken.
De resultaten van dit onderzoek hebben inmiddels geleid tot een samenwerkingsverband tussen de Vrije Universiteit, Slachtofferhulp Nederland en Achmea, waarbinnen gevolg gegeven wordt aan de in dit onderzoek neergelegde aanbevelingen.
Sprache
Verlagsort
Verlagsgruppe
Zielgruppe
Maße
Höhe: 240 mm
Breite: 170 mm
ISBN-13
978-94-6212-745-6 (9789462127456)
Schweitzer Klassifikation
Iris Becx, MSc, promovenda bij de Vrije Universiteit Amsterdam en het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving.
Prof. mr. Arno Akkermans, hoogleraar aansprakelijkheidsrecht bij de Vrije Universiteit Amsterdam.
Dr. Nieke Elbers, universitair docent bij de Vrije Universiteit van Amsterdam en onderzoeker bij het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving
Dr. mr. Kiliaan van Wees, universitair docent aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Samenvatting; 1 Inleiding; 2 Bestaande inzichten in de literatuur; 2.1 Inleiding; 2.2 Waarom kiest men voor een belangenbehartiger?; 2.2.1 De rationele keuzetheorie; 2.2.2 Nederlands empirisch onderzoek naar keuzegedrag van rechtszoekenden; 2.2.3 Internationaal onderzoek naar keuzegedrag; 2.3 Invloed van een belangenbehartiger op verloop en uitkomst; 2.3.1 Doorlooptijd; 2.3.2 Hoogte schadevergoeding; 2.4 Ervaringen van slachtoffers met het letselschadeproces; 2.5 Inventarisatie; 3 Letselschade en vergoeding; 3.1 Branche initiatieven omtrent de behandeling van letselschade; 3.2 Aansprakelijkheidsverzekering in het verkeer; 3.3 De vaststelling van letsel en schade; 3.4 Vermogensschade en niet-vermogensschade; 3.5 Rechtsbijstandverzekering; 3.6 Ervaringen van benadeelden met het letselschadeproces; 4 Empirisch onderzoek: kwantitatief dataonderzoek; 4.1 Onderzoeksontwerp; 4.2 Gebruikte dataset; 4.3 Variabelen; 4.4 Analyse; 4.5 Expertmeetings; 4.6 Resultaten; 4.6.1 Keuzegedrag; 4.6.2 Invloed van een belangenbehartiger op verloop en uitkomst; 4.6.3 Ervaringen van benadeelden met het afwikkelingsproces; 8 Doe het zelf? 4.7 Beperkingen van het onderzoek; 4.8 Conclusie kwantitatief dataonderzoek; 5 Empirisch onderzoek: interviews; 5.1 Opzet interviews; 5.2 Methode; 5.2.1 Respondenten; 5.2.2 Procedure; 5.2.3 Analyse; 5.3 Resultaten; 5.3.1 Keuzegedrag; 5.3.2 Invloed van een belangenbehartiger op verloop en uitkomst; 5.3.3 Hoogte schadevergoeding; 5.3.4 Ervaringen van slachtoffers met het letselschadeproces; 5.4 Conclusie interviews; 6 Discussie; 6.1 Belangrijkste bevindingen; 6.1.1 Keuzegedrag; 6.1.2 Invloed van een belangenbehartiger op verloop en uitkomst; 6.1.3 Ervaringen van benadeelden met de schadeafwikkeling; 6.2 Beperkingen van het onderzoek; 7 Aanbevelingen - en eerste stappen tot uitvoering daarvan; 7.1 Aanbevelingen onderzoek; 7.2 Aanbevelingen praktijk; 7.3 Stappen tot uitvoering van deze aanbevelingen; Literatuur; Bijlagen
